In bezwaar

Op zondagmorgen 6 januari 2013 lukte het me om in te loggen op de site van het UWV. Meteen bezwaar gemaakt tegen de eerder genoemde beslissing.

Op maandagmiddag 7 januari werd ik gebeld door het UWV de heer B van de afdeling bezwaren. Hij deelde mij mede dat mijn bezwaar is ontvangen en dat ze er mee aan het werk zouden gaan. De heer B zou de ontvangst van mijn bezwaar schriftelijk aan mij bevestigen.

Op 10 januari kreeg ik een schriftelijke bevestiging dat mijn bezwaarschrift was ontvangen. Tevens stond in de brief dat met mij de procedure zou zijn besproken, niets is minder waar.

Mij is alleen gezegd dat het is ontvangen en dat ze er mee aan het werk zouden gaan, dit in tegenstelling van wat in de brief stond; “Volgens de wet moeten wij uiterlijk 16 mei 2013 onze beslissing op het bezwaar sturen”. Houdt dit in 4 maanden en zes dagen op een houtje moet bijten. Schuldhulpverlening hier kom ik aan.

Dit doet me erg denken aan een boek dat ik heb gelezen ‘Alle dagen Arm’ geschreven door Mirjam Pool een ex-medewerkster van de afdeling armoedebestrijding van de sociale dienst in Amsterdam. En nu ik het aan de lijve mag ondervinden kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat het UWV erg zijn best doet om er voor te zorgen dat dit mij ook gaat gebeuren.

Op vrijdag 11 januari contact opgenomen met het UWV. Ten eerste om mij weer ziek te melden bij mevrouw B, en om te vragen hoe het nu zit met mijn uitkering. Ik werd hierop doorverbonden met mevrouw Van G. Mevrouw Van G. deelde mee dat inderdaad tijdens de behandeling van het bezwaarschrift, geen uitkering uitbetaald zou worden. Er zou pas weer uitbetaald worden als er een uitspraak is ten gunste van mij. Wat de gevolgen zouden zijn als ik in het ongelijk gesteld zou worden was niet bekend, mevrouw Van G kon mijn dossier niet inzien.

Maar ik kreeg wel de volgende tip:

“Mocht u het financieel niet meer kunnen bolwerken dan is er altijd de mogelijkheid om een bijstandsuitkering aan te vragen bij de gemeente.”

Welkom in het land van de uitkeringen, nu begrijp ik waarom ik al meer dan 38 jaar hieraan heb mee betaald, een vangnet voor als het even wat minder gaat. Een geruststellend idee!